Zelenskinin 8 dekabrda Londonda Avropa üçlüyü (Starmer, Makron, Merz) ilə görüşündən 1 gün əvvəl “New York Post” qəzeti “Gücsüz avropalılar yalnız Tramp onları haqlı olaraq Ukrayna razılaşmasından kənarlaşdırdığına görə narazı ola bilərlər” məqaləsini dərc etdi. Məqalənin müəllifi Xarici Siyasət Tədqiqat İnstitutunun əməkdaşı Dominik Qrindır.
Tramp bu məqaləni Truth Social hesabında şərhsiz paylaşdı.
Bu çox maraqlı məqalə Trampın və MAGA-çıların Ukrayna müharibəsi ilə bağlı mövcud vəziyyətə və avropalılara münasibətini əks etdirdiyi üçün onun tam tərcüməsini aşağıda təqdim edirəm.
Qarşısında qoyduğum fikirlərə diqqət edin – mən bunları keçən ilin martından yazırdım, bir çoxları isə indiyədək həmin fikirlərə gülürlər (həmçinin mənim yazdıqlarımın rəy bölməsində).
Uğursuzluğun atası çox olur, uğur isə yetimdir.
Bu öyrəşdiyimiz qaydanı tərsinə dəyişir, lakin Ukrayna müharibəsinə gəldikdə avropalılar dövlət işlərinin aparılmasını başayaq etdilər.
Fevralda Rusiyanın Ukraynanı işğal etməsindən dörd il keçir. Müharibə amansız bir dalana dirənir.
Belə davam edərsə, bu Rusiyanın amansız qələbəsinə çevrilə bilər.
Uitkof, Rubio və Kuşner firması Amerikanın maraqlarını təmin edə, Rusiya ilə münasibətləri sabitləşdirə və yeni güc balansı yarada biləcək 28 bəndlik sülh planı təklif etdi.
Bu plan avropalılar üçün üçqat qələbədir – lakin onlar pis uduzanlar kimi davranırlar.
Plana əsasən, Ukrayna öz suverenliyini qoruyub saxlayır və Avropa Birliyinə üzv ola bilər.
Rusiya Ukraynanın müharibədən əvvəl rusdilli olan şərq rayonlarını və Rusiyanın 2014-cü ildən əlində saxladığı Krımı, həmçinin mühüm Qara dəniz limanlarını özündə saxlayır.
Ukrayna NATO-ya qoşulmayacaq və NATO Ukraynada qoşun yerləşdirməyəcək.
Lakin Ukrayna NATO-nun təhlükəsizlik zəmanətlərinə malik olacaq və onun daimi ordusu müharibədən əvvəlki sayından iki dəfədən də çox olacaq və bu onu üstünlükləri olan bufer dövlətə çevirəcək.
Birləşmiş Ştatlar NATO-nun şərq cinahında gərginliyi aradan qaldırmaq məqsədilə Rusiya-NATO dialoqunda vasitəçilik edəcək. Bu avropalılara səhər yeməyi xəmirlərinə krem əlavə etmək və həftədə 35 saat işləmək kimi vacib işlərinə qayıtmağa imkan verəcək.
Lakin avropalılar Trampın şərtləri ilə sülhdənsə, Putinin şərtləri ilə müharibə riskini üstün tutacaqlar.
Almaniyanın “Der Spiegel” qəzetinin ötən həftə əldə etdiyi Avrokonfransdan telefon danışığının stenoqramına görə, fransız Emanuel Makron xəbərdarlıq edib ki, ABŞ yetərli təhlükəsizlik zəmanəti vermədən Ukraynanı ərazisini verməyə məcbur etməklə ona “xəyanət” edəcək.
Balaca Emanuel 2022-ci ildə Moskvaya qaçan və Putindən mərhəmət diləyən ilk şəxs olmuşdu.
Almaniya kansleri Fridrix Merz Ukrayna prezidenti Volodimir Zelenskiyə “son dərəcə diqqətli” olması barədə xəbərdarlıq edib.
Onun sözlərinə görə, Uitkof, Rubio və Kuşnerin “həm sizinlə, həm də bizimlə oyun oynayırlar”.
Fridrix, buna diplomatiya deyirlər.
Fin Alexander Stabb sanki dayənin bioqrafiyasını yoxlayır kimi “Biz Ukraynanı və Volodimiri bu uşaqlarla tək qoya bilmərik” deyib.
Avropalılar müharibəni uzatmaq istəyən pasifistlər, qılıncsız döyüşçülər, heç nə anlamayan strateqlər və onların təkəbbürü sayəsində baş vermiş müharibəyə son qoymaq istəyən himayədarı və müdafiəçisi Amerikaya qarşı hiylələr quran və ona istehza edən müttəfiqlərdir.
Uşaqlar kimi avropalılar da qeyri-yetkinliklərinin nəticələrindən qurtulmağa ümid edirlər: böyüklər ədalətsiz olduqları üçün ayaqlarını yerə çırpırlar, eyni zamanda daha çox şey almaq üçün əllərini uzadırlar.
Der Spiegel-in məlumatına görə, telekonfransda olan bəzi liderlər iddia edirdilər ki, hazırda Avropa banklarında dondurulmuş $300 milyard Rusiya aktivlərinin necə “əridilməsi” və Ukraynada xərclənməsinə ABŞ deyil, Aİ qərar verməlidir.
Onların Trampın sülh planına etirazları əslində bununla bağlıdır.
Onlar tort kəsilən zaman, sadəcə, böyük bir dilim istəmirlər; onlar həmçinin tortu kəsən bıçağa sahib olmaq və masa arxasında qonaqların oturma planını müəyyən etmək istəyirlər.
Amma bu onların partiyası deyil.
Avropa təxəyyülünün paralel kainatında Ukraynanın müdafiəsini təmin edən məhz Avropadır.
Reallıqda isə Avropa ərazisində müharibə xərclərini Avropa ABŞ-la bölüşdü – özü də kritik vacib silahları təmin edir.
Avropa xəyalları ilə reallıq arasındakı balanssızlıq təkcə pulla bağlı deyil. Əzələ haqqındadır.
Avropa xəyalları ilə reallıq arasındakı disbalans təkcə pulla deyil, həm də güclə bağlıdır. Avropa NATO-nun təhlükəsizlik çətiri altında gizlənərək, Ukrayna haqqında sərt mövqedən danışır, hərçənd hər kəs başa düşür ki, NATO – başqa ad altında elə ABŞ gücüdür.
Vladimir Putin də bunu bilir.
Burada real təhlükə gizlənir: bu tükənmə müharibəsidir, rəqəmlər oyunudur.
Rusiyada ətçəkən maşına dürtmək üçün Ukraynadan daha çox adam var. Ukraynanın xarici yardımdan asılı olduğu halda Rusiya müharibə şəraitində qalır.
Sülh razılaşmasının olmaması yeni müharibə – avropalıların təkbaşına apara bilməyəcəyi və Ukraynanın qalib gələ bilməyəcəyi müharibə deməkdir.
Avropanın Trampın sövdələşməsinə mane olması Putinə hədiyyədir.
Avqust ayında Britaniya və Fransa Fələstin dövlətini tanımaqla Amerikanın Qəzzada atəşkəs əldə etmək səylərini pozdu.
Dövlət katibi Marko Rubio bunu haqlı olaraq “terrora görə mükafat” adlandırdı.
İndi avropalılar Trampın Ukrayna ilə bağlı təklifləri ilə də eynisini edirlər.
Onlar Putini təcavüzə təşviq etmək bahasına olsa da danışıqlar masası arxasında özlərinə yer saxlamaq niyyətindədirlər, lakin müharibənin daha bir raundu Ukrayna üçün ölümcül ola bilər.
Tramp nəhayətdə Qəzza razılaşmasına nail oldu. Avropalılar heç vaxt Yaxın Şərqdə bu qədər yersiz olmamışdılar.
İndi Tramp Ukrayna ilə bağlı da razılaşma əldə etməkdə qərarlıdır və avropalılar artıq öz ərazilərində lazımsız olurlar.
İndi Tramp da Ukrayna razılaşmasını əldə etməkdə qərarlıdır və avropalılar öz meydanlarında lazımsız olurlar.
Böyüklər Ukrayna üzrə təklifləri avropalıların başı üzərindən müzakirə etdilər.
Təbii ki, avropalılar özlərini alçaldılmış hiss edirlər; ABŞ və Rusiya onlarla məsləhətləşmədən Avropanın gələcəyini formalaşdırır.
Ancaq özünü uşaq kimi aparırsansa, səninlə uşaq kimi davranacaqlar.