İlk baxışda qəribə görünə bilər, amma bu doğrudur: Qarğalar özlərində parazitlərdən qaynaqlanan narahatlıq və ya xəstəlik hiss etdikdə, instinktiv olaraq maraqlı bir davranış göstərirlər – qarışqalara yaxınlaşırlar, bir yerə enib qanadlarını açırlar və hərəkətsiz qalırlar. Qarışqaların bədənlərinə, xüsusilə də tük aralarına çıxmasına icazə verirlər.
Bu qəribə davranışın həyati bir səbəbi var. Qarışqalar antimikrob və antiparazitar təsirə malik olan təbii bir maddə – formik turşusu ifraz edirlər. Qarışqaların “işğalına” məruz qalan qarğa sanki təbii bir müalicə vannası qəbul edir; bu, onun dərisində və tük örtüyündə yaranan göbələk, bakteriya və parazitlərlə mübarizə aparmağa kömək edir.
Bu hadisə elmdə “anting” adlanır və yalnız qarğalara xas deyil. Bir çox quş növü də bu üsulu özünü müalicə etməyin bir forması kimi istifadə edir. Bu, heyvanların insan müdaxiləsi olmadan, ətrafdakı təbii resurslardan istifadə edərək necə sağlam qala bildiklərinin əsl nümunəsidir.
Təbiətin canlı bir aptek kimi işlədiyinin və canlıların özlərinə uyğun təbii həll yolları tapma qabiliyyətinin göstəricisidir.
